Czytając ten krótki przewodnik dowiesz się:
- czym jest i jak przebiega zabieg sterylizacji kotki
- jak przygotować kotkę do zabiegu
- jak opiekować się kotką po sterylizacji

Materiał powstał na podstawie naszych doświadczeń, uwag zaprzyjaźnionych weterynarzy i materiałów zamieszczonych na stronach internetowych, do których odnosimy się w tekście.

Swojego ciała do modelingu użyczyła Kotka-Sabinka , jedna z kotek wolno-żyjących sterylizowanych w ramach akcji sterylizacyjnej odbywająca rekonwalescencję w Domu Tymczasowym kotkowa.

STERYLIZACJA (właściwie: kastracja -  ovariohisterectomia u samicy, orchidectomia u samca) jest zabiegiem chirurgicznym polegającym na usunięciu jajników i macicy (odpowiednio u samca: jąder i najądrzy), odbywającym się w znieczuleniu ogólnym (narkozie).

O zaletach i wadach sterylizacji oraz innych metod antykoncepcyjnych możesz poczytać na www.zwierzak-wet.pl

 

Sterylizacja kotki jest najmniej problematyczna, gdy jest ona jeszcze młoda – przed pierwszą rują lub wkrótce po niej. Jest to w większości przypadków wiek ok. 8 – 9 miesięcy. Młode kotki lepiej znoszą operację, choć zabiegowi można poddać również zwierzęta starsze – zawsze jeżeli ogólny stan ich zdrowia pozwala na zastosowanie znieczulenia ogólnego. Zdecydowanym przeciwwskazaniem do wykonania zabiegu jest okres rui (na szczęście przeciwskazaniem chwilowym)
Unikamy również sterylizowania kotek karmiących: przede wszystkim ze względu na szereg możliwych powikłań, ale również dlatego, że nieświadomie możemy narazić w ten sposób na niebezpieczeństwo ich potomstwo. Odławiając wolno żyjącą kotkę w celu sterylizacji pamiętaj zawsze, aby dokładnie sprawdzić, czy gdzieś w pobliżu nie znajdują się jej kociaki, którym zabierzesz mamę - a więc pozbawisz pokarmu. Warto jednak pamiętać,że "obrotna" kotka może być w ciązy już kilkanaście dni po porodzie - dlatego aby uniknąć kolejnej "niespodzianki" w postaci niechcianych kociąt warto zaopiekować się maluchami i kotkę wysterylizować dość szybko (np z cięcia bocznego)

 

Jak dobrze przygotować kotkę do sterylizacji?
Jeżeli kotka mieszka u Ciebie w domu pamiętaj, aby odpowiednio wcześniej ją zaszczepić i odrobaczyć. Pamiętaj, że zabieg sterylizacji będzie wykonywany w znieczuleniu ogólnym (narkozie). Jego powodzenie zależy więc od odpowiedniego przygotowania zwierzęcia do samej operacji.
Przed zabiegiem kotka powinna być na czczo – niezbędna jest zatem co najmniej 12 godzinna głodówka (pamiętaj aby pozostawić wodę do picia!). Pojenie należy przerwać około 4 godziny przed zabiegiem.
Sterylizacja jest stosunkowo prostym, rutynowym zabiegiem. Wiąże się jednak ze  znieczulenie ogólnym, które zawsze niesie ze sobą pewne ryzyko. Przebieg zabiegu sterylizacji - dla tych, którzy mają mocne nerwy i chcą koniecznie wszystko wiedzieć można znaleźć tutaj: http://koty.rokcafe.pl/edu/
Bezwzględnie jednak powierz swoją kotkę fachowcom: w Białymstoku polecamy lecznice, z którymi współpracujemy.

 

Jak opiekować się kotką po sterylizacji?
Nie zabieraj do domu zwierzęcia, które jeszcze nie odzyskało przytomności, o ile istnieje możliwość, aby wybudzało się pod stałą opieką lekarza weterynarii. Jeśli przy wybudzaniu pojawią się jakiekolwiek komplikacje pooperacyjne (np. arytmia lub problemy z oddychaniem) tylko lekarz będzie mógł im zaradzić.
Twój weterynarz na pewno Ci o tym przypomni, ale musisz wiedzieć, że nie możesz karmić swojej kotki przez co najmniej 24 godziny od momentu całkowitego wybudzenia. Po całkowitym wybudzeniu zapewnij jej jednak dostęp do wody.
Jeżeli możesz po operacji stosuj specjalistyczne diety rekonwalescencyjne (dostępne w lecznicach weterynaryjnych). Diety te dostarczają zwierzęciu wszystkich składników pokarmowych przy mniejszym obciążeniu przewodu pokarmowego. Jeżeli nie możesz lub nie chcesz ich stosować – stopniowo, w niewielkich porcjach, podawaj kotce taki sam pokarm, jak przed operacją.
Bardzo istotna jest ochrona rany pooperacyjnej: jej rozlizanie wydłuża okres gojenia, może też spowodować zakażenie lub rozejście się szwów.

Jak ochronić ranę pooperacyjną?

Najmniej "zachodu" kosztuje ochrona rany po cięciu bocznym - jest ono mniejsce i w trudno dostępnym dla koty miejscu.Kota po prostu nie bardzo tam "sięga" i niewygodnie jej się tam lizać.

 

Do ochrony rany przed jej rozlizaniem można zastosować plastikowy kołnierz (dostępny w lecznicach, analogiczny do kołnierzy psich), zdejmowany na czas karmienia. Nasze doświadczenie pokazuje jednak, że niewiele kotek jest w stanie przebywać w nim dłużej niż kilkanaście minut. Zupełnie nie nadaje się on natomiast do wykorzystania dla kotki wolno żyjącej.
Generalna zasada brzmi tu niestety: nie istnieje takie zabezpieczenie, którego kotka (zwłaszcza ‘dzikawa’) sobie nie zdejmie . Kotki są niezwykle sprytne i kreatywne, a ich pomysły zazwyczaj przekraczają granice naszej wyobraźni.

Najlepsze, sprawdzone przez nas rozwiązania to:
Specjalistyczny (lub rękodzielniczy – patrz zdjęcia) kaftanik.

Kaftanik jest wiązany na ‘troczki’ na grzbiecie kotki. Wygodny i w miarę łatwy do założenia. Wszechobecne sznureczki zachęcają jednak kotkę do ich ciągania, co w naturalny sposób skutkuje wydostaniem się z kaftanika. W lecznicach weterynaryjnych dostępne są różne rozmiary gotowych kaftaników. Pamiętaj: zbyt mały będzie trudny do założenia i niewygodny, ze zbyt obszernego kotka wydostanie się bardzo łatwo lub (co równie częste) – zapakuje się do niego niczym żółw w skorupę. Obie sytuacje nie wpływają dobrze na rekonwalescencję Twojej podopiecznej.


Spreparowana skarpeta (patent opracowany przez zespół A. Lenkiewicz i wsp.).
Aby przyrządzić to (naszym zdaniem wyjątkowo skuteczne) zabezpieczenie należy zgromadzić: czystą męską skarpetę w sporym rozmiarze (adekwatnym do długości kota), nożyczki oraz kota.

Nożyczkami obcinamy „palce” ze skarpetki i wycinamy cztery otwory – dwa mniejsze na przednie i dwa większe na tylne łapki. Przy wycinaniu otworów pamiętaj o zachowaniu symetrii i eleganckim rozłożeniu wzorków – Twoja kotka, nawet w tak trudnym dla siebie położeniu wciąż lubi wyglądać elegancko .

Nałożenie kaftanika rozpoczynamy od przełożenia skarpetki przez głowę kota. Następnie wkładamy doń przednie łapki, przeciągamy delikatnie na brzuszek (uwaga na ranę!!!) a na sam koniec (najtrudniejsza część zadania) – wkładamy łapki tylne. W razie konieczności powiększamy wycięte wcześniej otwory. Szczególną uwagę zwracamy na to, aby ogonek oraz części kota służące do załatwiania potrzeb fizjologicznych pozostały swobodne.

Uwaga! Kotki bardzo nie lubią ubierania! Nałożenie tego typu kubraczka możliwe jest zazwyczaj wyłącznie w przypadku bardzo spokojnych kotek albo z pomocą lekarza weterynarii – zanim pacjentka całkowicie się wybudzi.

Jeżeli chcesz opiekować się kotką wolno żyjącą po zabiegu sterylizacji – polecamy bardzo dobry przewodnik dotyczący urządzenia legowiska, który znajdziesz tutaj: http://www.koty.civ.pl/kw/poster.shtml 

W wielu lecznicach kotka może pozostać na kilka dni - potem można ją wypuścić i nie trzeba się nią jakoś szczegółnie zajmować. 

Jak widzisz, sterylizacja kotki i opieka nad nią po zabiegu to nic trudnego!
Jeżeli potrzebujesz dodatkowych porad lub pomocy zapraszamy do kontaktu z nami: KONTAKTAŻ