Miało być optymistycznie :(

Dwie piękne dziewczyny wyrwane z tragicznych warunków. Długo leczone i kiedy wydawał się, że będzie już dobrze dopadł je wirus.
Jednej kotuni nie dało się uratować - była zbyt wycieńczona by stawić czoła chorobie.
Druga dochodzi do siebie, rozgląda za dobrym domkiem.
Ale los tych koteczek to dowód na to, że uroda i piekne futro nie są gwarancją dobrej przyszłości.
Słodkie puchate kocięta wcale nie muszą cieszyć się względami do końca swych dni.

Dlatego zanim stwierdzisz, że piękna Pusia musi mieć małe - pomyśl.
Los jej dzieci może być równie tragiczny jak tych dwóch pięknych kotek

Uwaga na koty wolnożyjące i dokarmiane!

Dowodów nie mam. ale przypuszczenia poważne że ktoś w Białymstoku wywozi koty
W ciągu ostatnich 2-3 mcy kilkanaście kotów zostało znalezione daleko od domu (kilka- kilkanaście km)
Przypadek ?!

Choćby z ost sobory - kotek potrącony na Pogodnej  zaginął w odległości 12 km!!!
Znaleźli się właściciele, walczyliśmy, kotek był za mocno poturbowany :(
Uważajcie na koty wychodzące i dokarmiane, zwłaszcza takie które mogą dać się złapać obcej osobie.

Edit: - Kacperek znalazł dom :)

W młodych ludziach nadzieja na lepszą przyszłość :)
Super dzieciaki z Akademii Dobrego Startu z Grajewa adoptowały wirtualnie Kacperka. Dużo małych, gorących serduszek o nim myśli :)

Gdyby ktoś chciał zaopiekować się wirtualnie którymś foooterkiem to śmiało :)

(Adopcje wirtualne)

A Kacperek - no cóż, marzy już tylko o domu...
KACPEREK (ok. 7 mies.) to drobny wręcz filigranowy, wielce towarzyski koteczek, nieustannie domagający się pieszczot. Kicio jest kochaną, słodką przylepką. Chętnie obserwuje świat za oknem i w domku. Opiekunce lubi wyłożyć się na łóżku, pozaczepiać raz po raz tycając noskiem, z zapałam ociera się o człowieka, przytula. Można go nosić na rękach. W ogóle lubi pobrykać i poszaleć a najlepiej z innym zwierzakiem dlatego szukamy mu domku wielozwierzęcego.
Kacperek na początku znajomości to bojaźliwe i ostrożne zwierzątko dlatego w grę wchodzi tylko domek niewychodzący z osiatkowanym balkonem.
Kot jest odrobaczony, zaszczepiony, wykastrowany i ma książeczkę zdrowia.
Kontakt: Ania - 514 979 464

Mamy właśnie nie-przyjemność obserwować SNK - syndrom niekastrowanego kocura. Wiosna jest. Zakochać się warto niezależnie od gatunku.
Lecieć za panną w świat nie patrząc na psy, samochody i co gorsza czasem - ludzi. Nie zawsze dobrych :( Więc idą te biedne kociska,  dostają miotłą po grzebiecie (bo jęczą pod balkonem) lub po mordzie pazurem (bo kot-kurencja się waleczna trafiła). Przy okazji łapią nieuleczalne choroby od "zioma z dzielni" który ma wszystkie najgorsze wirusy do wypróbowania.
I gubią się, giną, wpadają pod auta albo po prostu umierają od głodu i chorób.
To nieprawda że "kot chciał to sobie poszedł". Poszedł, bo tak kazał instynkt. Wola nie ma tu nic do rzeczy.
To nieprawda, że kastracja robi kotu krzywdę.
O wiele częściej zbieramy kocie nędze skrzydzone przez nie-kastrację.
Skoro jesteśmy (ponoć) istotami myślącymi to powinniśmy zrozumieć - zabraliśmy kotom naturalny świat pól i łąk. Muszą żyć w mieście - środowisku zupełnie dla nich nienaturalnym i nieprzyjaznym. Musimy więc myśleć za nie. Wykastrować. Zabezpieczyć okno. Osiatkować balkon.
Po to, żeby nie było przypadków jak Paszek.
Wraca do zdrowia, ale trudno sobie wyobrazić ile przecierpiał